بررسی شیمی کانی های پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر (جنوب غرب کابل- افغانستان)

مجموعه افیولیتی لوگر در کمربند افیولیتی جنوب شرق افغانستان در محدوده بلوک کابل گسترش دارد و بخشی از افیولیت های نئوتتیس در سیستم کوهزایی آلپ-هیمالیا با سن جاگیری ائوسن محسوب می شود. کانی های الیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و اسپینل سازنده های اصلی پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر هستند. الیوین های واحد های مختلف سنگی اغلب سرپانتینی شده اند، اما الیوین های سالم از نوع فورستریت هستند. ارتوپیروکسن و کلینوپیروکسن های واحد های مختلف سنگی پریدوتیت های گوشته افیولیت لوگر، به ترتیب از نوع انستاتیت (961/0 – 972/0(mg# و دیوپسید (976/0 – 999/0 mg#) هستند. cr# اسپینل های ورمیکولار و بی شکل تا نیمه شکل دار موجود در لرزولیت و هارزبورژیت ها نسبتاً بالا بوده، به ترتیب 547/0 و 625/0 با رنگ قهوه ای مایل به قرمز هستند. cr# اسپینل های نیمه شکل دار تا خودشکل دونیت ها (477/0)، به علت دارا بودن مقدار بیشتر al2o3 و مقدار کمتر cr2o3 نسبت به سایر واحد های سنگی گوشته افیولیت لوگر، کمتر است. cr# اسپینل های کاملاً خودشکل و قرمز تیره رنگ کرومیتیت 633/0 است. پریدوتیت های مورد بررسی در این مطالعه گوشته ای و به گوشته زیر پوسته اقیانوسی متعلق هستند. محتوای کم al2o3 ارتوپیروکسن ها و کلینوپیروکسن ها و na2o کلینوپیروکسن ها نشان دهنده درجه بالای ذوب بخشی واحد های سنگی گوشته افیولیت لوگر است. کانی های موجود در دونیت ها در بسیاری از ویژگی های شیمیایی و عنصری هماهنگی رفتاری با کانی های مشابه در لرزولیت و هارزبورژیت ها نشان نمی دهند. اسپینل های دونیت ها از لحاظ شیمیایی شباهت زیادتری به اسپینل گدازه های بالشی نسبت به اسپینل لرزولیت و هارزبورژیت ها نشان می دهند. این دونیت ها ویژگی های دونیت های حاصل از ذوب بخشی را نشان نمی دهند و بیشتر نمایانگر مکان هندسی جریان مذاب تجمع یافته در گوشته هستند.